De Noorse jongen die gisteren “ontsnapte” en een biertje te veel had gedronken kon deze morgen een stevige babbel verwachten met de Noorse leider. Hij stond op appel met de trui “save water, drink beer”. Wij hadden natuurlijk binnenpret maar we stonden toch liever niet in zijn schoenen.

De regen gutste met bakken uit de lucht maar er stond sowieso watersport op het programma.

Toch was er eerst een ernstig gedeelte want we moeten niet enkel voor onszelf evalueren maar ook voor Jint, onze grote sponsor. Die vraagt namelijk een uitgebreide evaluatie, ook van de jongeren. Iedereen kon zijn of haar verhaal doen over het programma en de organisatie in het algemeen, maar ook over de wensen met betrekking tot volgende uitwisselingen. Als organisatie is het uitermate belangrijk dat we de stem van de jongeren horen.

Na de ernst kreeg iedereen de keuze tussen een kajaktochtje en een droog opdrachtenspel. Onder het motto ‘One for all’ en ‘All for one’ gooiden ze in kleine groepjes een pion in de strijd van het ganzenbord.

Het is niet makkelijk om in een reitjesboot op het droge van Brugge de gids te imiteren, een verhaal te vertellen over hoe je een goudvis moet leren fietsen, een reclamespotje te maken over ondergoed, een rapsong te maken over het weekprogramma, te dansen in een wetsuit, als Noor te zeggen “ik mix whisky met de whiskymixer”,…

Simon, onze jonge assistent had ook duidelijk lef. Hij stapte in de labiele tweezitter met Robin, een Britse goedlachse jonge dame en ondervond spoedig wat labiel betekent. Het water is warmer in de zomer.

Na de middag hesen we al onze jongelui terug in de wetsuits om de houten vlotten te bouwen. Na een spoedcursus sjorren lieten we 3 vlotten te water. Met de wind vanachter is het leuk vlotten maar het is andere koek tegen de wind in. Het ene vlot is al zeewaardiger dan het andere maar er waren ook punten te verdienen voor creativiteit en sierlijk roeien. Thomas vond zelfs een nieuwe techniek, namelijk “luchtroeien”. Thomas en Kevin trokken er op hun eentje op uit voor een tochtje. Marieke dook uit plezier van op het vlot in het meer en Niels en Xytel vaarden mee in de Canadese kano. Kyani trok ondertussen naar de Stig, deze keer vermomd als kapper. Het is cool om kaal terug te keren van een uitwisseling.

En toen,…. was er het besef dat het de laatste avond is, deze avond. Je trekt je properste kampkleren aan voor een barbecue in de regen onder regie van Bert en Darren, lekker smullen met de buitenlandse vrienden waarvan je niet weet of je ze ooit nog terug zal zien, ravotten, dansen, praten en lachen.

Morgenochtend vroeg vertrekken de Turken al terug, voor de anderen wakker zullen zijn, en dan vertrekken ook de andere groepen. Dankjewel beste vrienden, tot later misschien, tot ziens.